Als de verkiezingen het feestje zijn waarbij we de democratie in ons land vieren, dan is de Algemene Leden Vergadering de ACW’66-equivalent van dat feestje. Maar ons feestje is een leuker feestje. Bij ons geen met oneliners doorspekte televisiedebatten waarbij elkaar een hak zetten belangrijker is dan je eigen standpunt verkondigen, geen prognoses en exitpolls en dus vooral geen Maurice de Hond, geen mogelijke meerder- en minderheden in twee verschillende kamers en niet anoniem met een rood potlood in een tot stemhokje gepromoveerd pashokje stemmen. Nee bij ons is het een stuk gezelliger, eerlijker en rechter door zee. En dat wordt gewaardeerd! Want, in tegenstelling tot de afgelopen Provinciale Statenverkiezingen, hebben wij bij onze ALV wel een hogere opkomst dan de vorige keer mogen noteren. Dat heeft mij bijzonder vrolijk gestemd. Want ACW’66 bestaat dankzij haar leden en samen moeten we er voor zorgen dat we het beoefenen van onze favoriete sport in clubverband nog leuker en makkelijker maken dan het al is. Dat kan alleen als er betrokkenheid is. En die betrokkenheid is aangetoond bij de ALV. Daarmee kunnen we naar ons 50-jarig bestaan van volgend jaar en dat is de garantie voor de 50 jaar erop. Hoera! Lang leve ACW’66!